BergBeleving's eerste reis
Zo, op deze druilerige dinsdag na Pinksteren begin ik aan het eerste reisverslag van BergBeleving, een mijlpaal. Met Hemelvaart zijn we met zijn 4-en en onze kleine pup Indy afgereisd naar Luxemburg, één van de weinige plekken waar je nu al heen kunt zonder te veel Corona-restricties. De versoepelingen gaan daar een stuk harder dan bij ons in Nederland, al maakte het voor ons weinig verschil. Wij liepen door bossen, langs de rivier de Sûre en langs mooie uitkijkjes, ver weg van de massa en zo liepen we grotendeels zonder een andere levende ziel tegen te komen.
Escapardenne Lee Trail
De leidraad van de route is de rivier de Sûre, met mooie afstekers waardoor je veel omhoog en vervolgens weer omlaag gaat. Niet voor niets staat de Escapardenne Lee Trail bekend als een pittige wandeltocht door de vele hoogtemeters; in de 53 km tussen Ettelbrück en Kautenbach leg je al gauw 2000 hoogtemeters af! Voor echte bikkels is de tocht in twee dagen te doen, maar wij kozen de meer relaxte optie van drie dagen: dag 1 17km, dag 2 15km en de laatste dag 23km. Die dag begonnen mijn voeten toch wel wat te klagen..
Wandeltocht de luxe – bagagevervoer en relaxen onder de tarp
Meestal doen wij huttentrektochten, maar deze keer overnachtten we op campings en we waren blij toe! Wat een regen hebben we gehad. Gelukkig hadden we onze gele bus mee en een ruime tarp (zeiltje), dus we konden ’s morgens droog ontbijten en ’s avonds ook rustig koken en nakletsen zonder nat te worden. De natte tenten werden door de bus naar de volgende camping vervoerd, dus we konden fijn met enkel een lichte rugzak op wandelen. En wonder boven wonder viel de regen vooral om het wandelen heen, dus die regenpakken hebben amper een spatje gezien, echt mazzel!
Op pad met Indy – kamperen met de hond
Hoe dat je dat nou, zo’n trekking met een 3 maanden oude pup? We willen Indy laten wennen aan het leven dat ze ook als volwassen hond gaat leiden en dan moet ze mee de bergen in! Dus dit weekend was haar eerste kampeeruitje. Wat deed ze het goed! We hadden een heerlijk slaaphoekje gecreëerd in de voortent en ze leek het allemaal helemaal prima te vinden. ’s Morgens om 6h30 ging de Indy-pieper af om even te plassen, daarna mocht ze bij ons in de binnentent (feestje!) en na wat dollen, viel ze dan weer rustig in slaap op onze benen. Op de campings waren veel hondenvriendjes en een hele schare fans te vinden, dus ze kreeg een hoop indrukken te verwerken. Ook heeft ze haar eerste klimmetjes en afdalingen over kleine paadjes en rotsen gemaakt. Dat begon wat onwennig, maar daarna was het dolle pret.
'Lee' of 'ley' - de naam verklaard
De naam ‘Lee Trail’ verwijst naar de bijzondere uitstekende rotsformaties – lee of ley in het Luxemburgs – die prominent terug te vinden zijn in het landschap en ontstaan zijn door miljoenen jaren erosie. Hier liepen we over de Molberlee, een rotsgraatje midden in het bos.
Als één van de 4 personen wie me liep met deze trail, wil ik graag alsnog mijn ervaringen delen!
Het meelopen met Werrie of Rosalinde verliep goed. Zij kennen het terrein goed en hadden zorgdragen dat alles gereserveerd en geregeld was.
Zo hoefden wij als deelnemers alleen zorg te dragen goed door de trail te komen en de eigen tent op te zetten. Deze vorm van reizen is hierdoor erg laagdrempelig en bovenal interessant voor mensen wie graag naar buiten gaan, alleen dit vaak laten schieten om de eigen opgeworpen bergen te egaliseren. Je leert nieuwe mensen kennen en het lopen gaat in eigen tempo. Ben je wat sneller wacht je na een tijdje even, minder vlot geen probleem de begeleiding houdt dit goed in de gaten.
Ik heb enorm genoten van deze reis!
Heey Randy! Wat leuk om je reactie te lezen. Bedankt! En wie weet zien we je weer tijdens een winteravontuur?